دكتر مجيد حقيقت - متخصص كليه و مجاري ادراري

چگونه و به چه روشهايي سنگ شكني انجام ميگردد؟ دو نوع سنگ شكني خارج بدني و سنگ شكني آندوسكوپيك وجود دارد. ESWLيا سنگ شكني خارج بدني بدون نياز به بيهوشي و از طريق امواج ضربه اي كه به وسيله اولتراسوند و يا امواج الكترومغناطيسي ايجاد ميگردد. اين امواج از طريق پوست به بدن وارد ميگردد و با تمركز اين امواج به روي سنگ منجر به شكستن سنگ ميگردد. آيا هر سنگي را با اين روش ميتوان شكست؟ خير سنگهاي كليه كه سايز كمتر از 3 سانتيمتر داشته باشند و جنس آن سخت نباشد سنگ مناسب سنگ شكني با اين روش ميباشد و بهترين سايز1 CMاست. هرچه سايز سنگ بزرگتر و يا جنس آن سختتر باشد شانس شكستن آن كاهش مييابد. همچنين محل سنگ در شانس شكستن آن دخالت دارد و اگر سنگ از كليه خارج شده باشد و در مسير حالب باشد شانس شكستن آن با روشESWL كمتر ميگردد. بعد از شكستن سنگ باESWL دفع آن از طريق مسير ادراري صورت ميگردد كه در اين زمان، درمان دارويي جهت كمك به دفع سنگ يا حل كردن تكههاي شكسته شده سنگ كمك كننده است. در صورتيكه سنگ باESWL نشكست و ياESWL بعنوان روش انتخابي سنگ شكني مناسبنباشد اقدام بعدي چيست؟ اگر سنگ در مسير حالب مياني ويا تحتانيباشد يا در مثانه و يا در مجراي ادراري باشد روش سنگ شكني آندوسكوپيك ادراري (Tul) مناسب است. به همين روش سنگهاي مجراي ادراري و سنگ مثانه (اگر خيلي بزرگ نباشد) قابل شكستن و خارج كردن است. سنگ بزرگ كليه و يا سنگهاي كوچكتر كليه كه با روشESWL نشكند را ميتوان از طريق عمل PNL (ايجاد سوراخ در پوست و دسترسي آندوسكوپيك به كليه) سنگ را شكسته و تكههاي آن را خارج كرد. بيهوشي ممكن است به صورت عمومي (با تزريق داروي بيهوشي فرد به خواب مي رود) يا منطقه اي (با تزريق دارو، فرد از كمر به پايين بي حس ميشود) انجام شود. البته، در موارد نادر، ممكن است فقط از داروي بيحسي موضعي استفاده شود. در اين عمل پوست همراه منافذ و بافت زيرين با فوليكول هاي مو برداشته مي شود. بسته به اينكه چه مقدار بافت برداشته شود، جراح ممكن است زخم را ببندد يا باز نگه دارد. بستن زخم با بخيه بهبودي را تسريع مي كند، اما در صورتي كه بدون ليزر انجام شود احتمال عود كيست در اين مورد بيشتر است. بهترين روش جراحي بسته كيست مويي با ليزر است. گاهي لوله اي باريك براي تخليه مايعات كه بعد از عمل جمع مي شود، در محل قرار مي گيرد. بهبودي بعد از عمل سرپايي كيست مويي به روش سيستكتومي چگونه است؟ مدت زمان بهبودي بستگي به نحوه عمل جراحي و باز يا بسته بودن زخم بعد از عمل دارد. به طور كلي، بهبودي كامل از يك هفته تا سه ماه طول خواهد كشيد. بيشتر افراد مي توانند فعاليت هاي منظم خود را دو روز تا چهار هفته بعد از عمل از سر بگيرند. براي جلوگيري از ابتلا به عفونت يا عود كيست مويي ، دستورالعمل هايي را كه پزشك مي دهد، بايد با دقت دنبال كرد. در صورتي كه پزشك آنتي بيوتيك تجويز كرده است، حتماً دوره آن را كامل نماييد، حتي اگر بيمار قبل از اتمام دوره احساس بهبودي داشته باشد. اين امر به نوبه خود به مبارزه با ميكروب هاي عفونت زا كمك مي كند. براي دادن پروبيوتيك به حيوان خانگي خود، ماست ساده بهترين گزينه است. روزانه به يك سگ كوچك 1 تا 2 قاشق چاي خوري ماست بدهيد. به يك سگ با اندازه متوسط روزانه 1 تا 2 قاشق غذاخوري ماست همراه با غذا دهيد. به يك سگ بزرگ هر روز يك تا 2 تا 4 قاشق غذاخوري ماست بدهيد. D-mannose يك قند بي مزه است كه مي تواند به درمان عفونت ادراري سگ كمك كند. در اين شرايط باكتري هاي مضر به جاي پوشش مثانه و مجاري ادراري به D-mannose متصل شده و از طريق ادرار با خيال راحت از بدن دفع مي شوند. حتي شيرين بودن آن نيز تاثيري بر قند خون يا سطح pH ندارد و براي سگ هايي كه ديابت دارند، بي خطر است. پودر D-mannose را مي توان يك يا دو بار در روز به حيوان خانگي دارد. براي سگ هاي بزرگ، مقدار مصرف 1 قاشق چاي خوري دو بار در روز است. آيا در مورد خالي كردن مثانه خود مشكلي داريد؟ آيا تا بحال متوجه وجود خون در ادرار خود شده ايد؟ آيا سيگار مي كشيد؟ چند وقت يكبار الكل يا نوشيدني هاي كافئين دار مي نوشيد؟ چند وقت يكبار غذاهاي ادويه دار و تند، قندي يا اسيدي مي خوريد؟ چه زماني به پزشك مراجعه كنيم؟ ممكن است شما در مورد مطرح كردن بي اختياري ادراري با پزشك خود راحت نباشيد. بروز عوارض جدي تر، ناشي از آن شود. باعث محدود كردن فعاليت ها و تعاملات اجتماعي شما شود. باعث افزايش خطر به زمين افتادن افراد سالمند، هنگام حركت سريع به سمت توالت شود. تعيين اينكه شما مبتلا به كداميك از انواع بي اختياري ادراري هستيد، داراي اهميت است. اطلاع از آن در مورد تصميمات درماني كمك مي كند. احتمالاً پزشك شما با گرفتن يك تاريخچه ي كامل از شما و معاينه فيزيكي شروع مي كند. • آزمايش سنجش ادرار: نمونه اي از ادرار شما براي علائم عفونت، اثر خون يا ساير ناهنجاري بررسي مي شود. • اندازه گيري PVR (باقيمانده پس از دفع): از شما خواسته مي شود تا ادرار را داخل ظرفي كه توليد ادرار را اندازه گيري مي كند، دفع كنيد.